X Pro S van 1Zpresso

Koffie wordt in de media vaak gebruikt als een sociaal bindmiddel, gezellig samen een bakkie doen. Op kantoren staan collega's vaak samen bij het koffieapparaat voor een kleine pauze. Het feit dat er zoveel verschillende manieren bestaan van het bereiden van een drank met koffie zegt al genoeg. Met of zonder melk, met of zonder suiker zijn misschien wel de bekendste (vooral in de horeca). Koffie is heel persoonlijk!

Goede koffie is vooral ontdekken wat je lekker vind, welke zetmethode je voorkeur heeft en, misschien wel het belangrijkste, de bonen. Koffie is persoonlijk en om je persoonlijke voorkeur te vinden is goede apparatuur belangrijk. 

Mijn dagelijkse manier om koffie te zetten heb ik al vaker behandeld hier, de AeroPress. Waarom, makkelijk te gebruiken, makkelijk schoon te maken en makkelijk naar je smaak aan te passen. Zo kan je kiezen welke bonen je er in wilt, hoeveel water je erbij doet, hoe lang je de koffie laat brouwen en hoe fijn of grof je de bonen maalt. 

De zoektocht

Over die laatste variabele had ik nog niet de meeste controle die ik zou willen. Malen doe ik zelf en deed (spoilers) dat met een Hario Mini Slim model. Maar het was tijd voor een upgrade. Ik had een aantal wensen waar de maler aan moet voldoen; het moet espressomaling aankunnen, makkelijk in onderhoud en, het belangrijkste voor me, de maling moet consistent in te stellen zijn. Met de Hario doe je dat met een klein schroefje aan de onderkant van de maalschijven, totaal geen idee hoe fijn of grof je maalt totdat je begint te malen. Na onderhoud was het ook onmogelijk om je vorige maalgraad terug te krijgen.

Elektrisch of handmatig was geen vereiste van me, maar mocht het elektrisch worden dan moet het single server zijn. Ik hoeft niet een halve kilo bonen te malen voor de hele week, dit is aan het einde van de week oud en smakeloos geworden. Via https://www.reddit.com/r/espresso/ onderzoek gedaan en uitgekomen bij het merk 1Zpresso (spreek uit als EASYpresso). Vanaf daar was het een sprong in het diepe, 1Zpresso heeft een behoorlijke lijn met malers en een paar modellen voldeden aan mijn eisen. Uiteindelijk gekozen voor de X Pro S, voornamelijk omdat deze geprezen werd door het gemak waarmee je de maalstand consistent kan houden, zelfs na onderhoud.

Oordeel

Nu ben ik geen koffie connaisseur, maar ik denk wel dat ik een verschil proef (waarschijnlijk te danken aan confirmation bias). Maar smaak is een onderdeel in het hele proces rond koffiezetten en -drinken. Het malen van de bonen hoort ook bji het proces. Met de X Pro S is dat wel een heel stuk aangenamer dan met de Hario. Voornamelijk door het gewicht, hij is wat aan de zware kant, en het feit dat er nergens speling zit in de bewegende onderdelen maakt het dat je door de bonen heen vliegt als een warm mes door boter. De maaltijd is zelfs ook nog een heel stuk korter omdat de schijven een stuk groter zijn dan de Hario.

Aan iedereen die twijfelt over het kopen van goed gereedschap voor het zetten van koffie. Niet doen, gewoon kopen.

Koffie
Aankopen

Espresso

De inkt

Standaard inktpatronen zijn leuk, tot je inktpotten ontdekt in de raarste/mooiste kleuren. Als koffieliefhebber zag ik de kleur "Espresso" van Diamine voorbijkomen en moest die hebben natuurlijk. Zoals de naam al doet vermoeden is het een donkerbruine kleur dat erg dicht tegen zwart aan ligt. Een mooie kleur voor alledaags gebruik.

De pen

De inkt moet natuurlijk ook ergens in en aangezien al mijn andere pennen op dit moment al voorzien zijn, bleef er niets anders over: een nieuwe pen. De Jinhao X450 medium nib is het geworden (zie foto). Ik heb al een X450 met een gebogen nib, deze zijn leuk maar niet handig voor alledaags gebruik. Wat me wel bevalt aan deze pennen is het gewicht en de manier waarop de dop op de pen klikt. Het zijn vrij zware pennen, zeker vergeleken met een Lamy, maar liggen heerlijk in de hand. De dop klikt met een zeer bevredigende en luide klik vast op de pen. Er zit nul speling tussen de dop en de pen. Al met al voelt deze pen zeer betrouwbaar en solide.

De koffie

Nu heb ik veel manieren om koffie te zetten, maar een echte espresso machine heb ik (nog) niet. Wat ik wel heb is de veelzijdige Aeropress. Nu kan je daar geen echte espresso mee maken, daar heb je meer druk voor nodig dan je kan opbouwen in een Aeropress. Je kan wel redelijk in de buurt komen. Nu is er geen tekort aan videomateriaal op het internet van mensen die hun recepten delen. De enige manier om er achter te komen wat je lekker vind, is om te experimenteren.

Aeropresso

  • 20 gram fijn gemalen dark roast koffie, dicht bij espressomaling
  • Filter in Aeropress doen en voorverwarmen met heet/kokend water
  • Koffie in de Aeropress doen en 20 a 30 gr/ml water bij doen en paar seconden goed roeren
  • Daarna water toevoegen tot een totaal van 60 a 70 gr/ml aan water.
  • Een minuut laten trekken
  • Hard en in een beweging de piston naar beneden drukken

Dagelijks recept

  • 11 gram gemalen koffie. Light en medium roast fijn gemalen, dark roast wat groffer.
  • Filter in Aeropress doen
  • Koffie in de Aeropress doen en 200 gr/ml water bij doen en paar seconden roeren
  • Twee minuten laten trekken
  • Op een rustige manier de piston naar beneden duwen.

De kan is groot dat je hierbij crema krijgt, dat is een goed teken. De koffie die je nu hebt zal redelijk dichtbij het gevoel van espresso moeten komen. Het zal zelfs wat stroperiger zijn dan een koffie zou je hem maken op de Aeropress manier.

Diamine Espresso inkt met een Jinhao vulpen
Diamine Espresso inkt met een Jinhao vulpen
Koffie
Vulpennen
Inkt
Aankopen

Nieuwe inkt-dag

Inmiddels is de vulpencollectie gestegen naar zes vulpennen. Drie daarvan gekregen van mijn vader die, natuurlijk, ook met vulpennen schrijft (de appel valt niet ver van de boom). Mijn Lamy Safari pennen hebben inkt patronen, maar de nieuwe hebben inkt converters (hervulbare patronen). Deze moet je wel zelf vullen, mooie gelegenheid om een potje inkt te kopen. Keuze is gevallen op de Lamy Ruby, een donker rode/paarse kleur.

Eerst de pennen schoonmaken. Goed spoelen, even weken in water en daarna doorspoelen en afdrogen. Fluitje van een cent. Vullen van de patronen ging goed, niet gemorst. Het handelsmerk van een vulpenliefhebber, inktvlekken op je handen, neem je voor lief.

Lamy Ruby inktpot
Lamy Ruby inkt
Inkt
Aankopen

Beste aankopen van 2022

Muziek

De Zoom MS-70CDR zag ik al een tijdje in video's op mijn Youtube feed voorbijkomen. Het is een effectenpedaal dat voor gebruikt wordt door gitaar- en basspelers, maar zeker ook veelvuldig zijn dienst doet in de synth wereld. Nu heb ik al een stel NTS-1 synth/effecten machientjes en de reden waarom ik de MS-70CDR heb gekocht is vanwege het kunnen opslaan van gemaakte effectenbundels. Iets wat je met een NTS-1 niet kan doen. Daarnaast kan je effecten als een echo precies laten werken op de BPM van je nummer. Het kunnen afstellen en opslaan van instellingen was de grootste selling point voor me.

Een Arturia KeyStep 37 MIDI keyboard. Dit is een MIDI keyboard met een aantal extra functies. Zo kan deze patronen en akkoorden opnemen en afspelen. Ik ben zelf geen goede keyboardspeler maar de optie om automatisch akkoorden op te nemen is een groot pluspunt voor me.

Fotografie

Een Peak Design Capture Camera Clip bevestigingsapparaatje om je camera aan je tas of riem te bevestigen. Stond al een tijdje op mijn verlanglijst. Ik heb de PD cuff en die gebruik ik letterlijk altijd. De clip zorgt ervoor dat je je camera kan opbergen op een plek waar je snel bij kan, zoals aan je riem of je rugzak. Ik heb hem aan mijn rugzak zitten. Extreem handig tijdens voetbal shoots, tijdens de pauzes kan je hem netjes opbergen en daarna snel weer pakken.

Een Nanlite PavoTube II LED lamp. Zie het als een kleine TL-balk, maar dan met LED licht. Gebruik ik veel tijdens het filmen van muzieksessies. De lamp is in alle kleuren in te stellen. Daarnaast staan er ook leuke programma's op zoals onweer, politielichten en kapotte lamp.

Overig

Een Aeropress koffiezetapparaat. In mijn zoektocht naar een goede manier om lekkere koffie te zetten ben ik dit jaar uitgekomen bij de Aeropress. Dit is zo'n dodelijk simpel apparaat dat je bijna niet geloofd dat hier super goede koffie uit komt. Dit is misschien wel de aankoop van het jaar voor me. De reden hiervoor is dat het precies past in mijn manier van koffiezetten en nazorg. Het is super simpel te bedienen, extreem makkelijk mee te nemen en schoonmaken is een eitje. Daarnaast is de koffie

Een Lamy Safari vulpen (meerdere eigenlijk). Voor mijn werk schrijf ik veel, vooral per dag bijhouden wat ik gedaan heb en wat ik nog moet doen. Een goede pen is daarbij handig. Waarom dan een vulpen? Goede keus in inktkleuren en het schrijft een heel stuk beter dan een ballpoint.

E-ink weer dashboard

Zo af en toe kom je langs wat leuke projecten op het internet die blijven hangen in je achterhoofd achter het deurtje, deze wil ik ook ooit een keer maken. Een "weer dashboard op een E-ink voor in de woonkamer"-project was er zo eentje.

Ik heb ondertussen een aardige verzameling e-ink schermpjes, maar geen van alles zijn groter dan een halve speelkaart. Nu was het gelukkig die tijd van het jaar dat veel winkels aan het stunten waren met prijzen. Zo ook gelukkig het e-ink scherm wat ik op het oog had, een 7.5" grote versie.

Hardware

Raspberry Pi Zero

Het hart van het dashboard draait op een Raspberry Pi Zero W. Een klein en veelzijdige microcomputer die het scherm aanstuurt en programma's kan draaien.

7.5 inch (19.05 cm) E-ink van Waveshare

Het display is een 7.5" e-ink display van Waveshare. Deze displays hebben geen stroom nodig om beeld te blijven geven, ze kunnen ook niet inbranden en geven ook geen hinderlijk licht af (al kan dat ook als nadeel gezien worden omdat je extern licht nodig hebt om het scherm te kunnen lezen in het donker). Het scherm wordt 1x per uur ververst en toont daarbij de laatste weergegevens.

3D geprinte behuizing

Ik hou van kitbashen, waarom zelfs iets gaan lopen uitvinden en prototypen als iemand anders dat al gedaan heeft en het wilt delen met de wereld. Het frame waar de display inzit heb ik gevonden op Thingiverse. De standaard die bij dit model zat vond ik niet mooi dus heb ik die zelf ontworpen in Blender en geprint.

Software

Website

Het dashboard zelf is een klein websitetje dat weerdata ophaalt via een open API van Buienradar. Het bestaat uit een klein beetje PHP, HTML en CSS. Zo ontworpen dat het van een afstand te lezen is op het display.

Python

Het display wordt op de Raspberry Pi aangestuurd via een Python script. Het script heeft eigenlijk maar twee taken. Het eerste is het ophalen van de website en de output daarvan weg te schrijven als een afbeelding (PNG bestand) op de RPi. Dit is een standaard library html2image.

Na het wegschrijven van de afbeelding van de website zorgt het tweede deel van het script ervoor dat de afbeelding getoond wordt op het scherm. Ook hier is een standaard library voor van de makers Waveshare.

E-ink display met weer-dashboard
E-ink display met weer-dashboard
RaspberryPi

Computer nostalgie, het computer museum

Vandaag naar het Bonami Games & Computers Museum geweest in Zwolle. Gelegen in het industriegebied ten noord-oosten van Zwolle lijkt het in eerste instantie niet veel. Aan de buitenkant hangt wel een bord met de naam van het museum. Bij de receptie moet je je jas en eventuele tassen inleveren, begrijpelijk want alles in het museum licht voor het oprapen, daarover straks meer.

Het museum

Op naar de eerste pijl op de grond die begint bij een van de eerste mechanische computer van, als ik het me kan herinneren, rond de Tweede Wereldoorlog. Via de pijlen op de grond loop je langs alle computers, en later ook telefoons en spelcomputers, die er door de jaren heen gemaakt zijn. Het leuke is ook dat bijna alles aan te raken is en soms ook zelfs op te spelen is. Zo heb ik het beruchte spel E.T. op de Atari 2600 gespeeld, super cool.

Amiga 500

Van Pong tot de laatste games op de PS5 en Xbox Series X, alles is te spelen. Maar het meest keek ik uit naar de Commodore Amiga 500. De (spel)computer waar het voor mij allemaal mee begonnen is. En hij stond er uiteraard, compleet met een hele bak vol met floppies die allemaal te spelen waren.

Arcadehal

Bij de entreeprijs was ook een bezoek aan een vrij grote arcadehal inbegrepen. In deze hal stonden allemaal arcadekasten met verschillende spellen. Van shooters tot een digitale versie van mens-erger-je-niet.

Commodore Amiga 500
Waar het voor mij allemaal mee begon, de Commodore Amiga 500
Floppy disks
Bakken vol spellen hadden we in huis.
Joystick
Ongelovelijk veel van deze joysticks versleten en gerepareerd.
E.T. voor de Atari 2600
Bizar om zo'n stuk game geschiedenis in hadden te hebben. Te bedenken dat we door deze game bijna geen game industrie hebben gehad.
Museum
Uitje
Computers

Nog meer onderhoud aan de DT-770 Pro

Nu gaat het om een reparatie. Aan weerskanten van de koptelefoon zitten twee plastic sluitingen die ervoor zorgen dat je de oorschelpen naar boven en naar onder kan bewegen. Nu zag ik aan de linkerkant een scheurtje zitten. Deze koptelefoon staat er om bekent dat ze uitstekend onderhoudbaar zijn met vervangende onderdelen die makkelijk te vervangen zijn (het zit gewoon vast met schroeven in plaats van lijm).

Ik het internet op naar mijn favoriete muziekwinkels om te kijken of ik het onderdeel kan bestellen. Slik... 20 euro per stuk. Dat is een beetje veel voor een klein stukje plastic. En aangezien ik nog op het internet zat ging ik ook even langs mijn favoriete 3D print websites. En warempel, daar kon je het onderdeel gewoon downloaden en uitprinten.

Onderdeel vervangen en 20 euro bespaard (waarschijnlijk een heel stuk meer als je ook de logistiek meetelt die het onderdeel in mijn brievenbus moeten krijgen).

DT-770 Pro met vervangend onderdeel

Terug naar Vierhouten

Na twee jaar zijn we weer terug op camping Samoza bij Vierhouten. Het vorige bezoek was midden in de Corona epidemie met alle gevolgen van dien. Zo moesten we het zwembad reserveren. Gelukkig hoefde dat deze keer niet meer.

Deze keer geen wilde zwijnen gezien, maar wel de Melkweg kunnen fotograferen ondanks de lichtvervuiling in Nederland.

Onderhoud na vijf jaar aan de DT-770 Pro

Ik moest even terugkijken om te zien hoe lang ik mijn Beyerdynamic DT-770 Pro al in bezit heb, dat blijkt bijna op de dag alweer vijf jaar te zijn. En na zo goeds als dagelijks gebruikt gaat dat sporen achterlaten. Ik ben een groot voorstander van het zelf kunnen repareren van je eigen spullen en laat je nu bijna alles te kunnen vervangen aan deze koptelefoon dat onderhevig is aan slijtage. Tijd om nieuwe oorkussens te kopen. De oude waren geel (bah!) en er zat bijna geen demping meer in het schuimrubber. Vervangen kostte misschien 15 min. inclusief het zoeken naar een haarföhn. Ze kunnen er weer een nieuwe vijf jaar tegenaan.

Foto van een Beyerdynamic DT-770 Pro
Links het nieuwe oorkussen, rechts de oude

Kamp Vlieland groep 8

Kamp groep 8, het laatste uitje wat je hebt met je basisschoolvrienden en -klasgenoten. Op de Driemaster gaan ze elk jaar naar Vlieland, vier dagen en drie nachten kamperen in grote tenten.

Zondag: aankomst en de dropping

Bepakt en bezakt kwamen we aan op Vlieland. Vanaf de haven was het een kleine 15 tot 20 minuten lopen naar de camping. Gelukkig werd de bagage vanaf de boot naar de camping gebracht. Aangekomen bij de tenten kon iedereen zijn spullen pakken en de tenten inrichten. Daarna een hapje eten, soep met een broodje.

In de avond was de dropping gepland. Een vast onderdeel van het kamp en eentje waar iedereen naar uitkeek. Nadat we, geblinddoekt, naar ons beginpunt waren gebracht begon onze tocht over Vlieland. Onze wandeling leidde ons dwars door weilanden, over schelpenpaadjes en het dorp. Om een uurtje of 01:30 kwamen we aan op de camping.

Maandag: de speedboot en het vuurtorenspel

Eerste keer wakker worden op de camping. Op naar het ontbijt waar vers gebakken brood klaar ligt. Op het middagprogramma stond een boottocht naar de zeehonden in een echte speedboot. En wat was dat een tocht zeg, niet normaal hard gaan die boten.

In de avond stond het vuurtorenspel op het programma. Om het spel te spelen moeten 1 of meer mensen op een uitkijkpunt staan met een zaklamp. De rest van de mensen moet dan de wachters proberen aan te tikken. Lukt dat, dan heb je het gehaald. Lukt het de wachters om een persoon bij naam te noemen en een zaklamp op hem/haar te schijnen, dan is deze persoon af. Super leuk en ze waren super fanatiek.

Dinsdag: bezoekje aan het dorp en de strandwandeling

Op dinsdag stond een bezoekje aan het dorp op de planning. De kinderen hadden allemaal 10 euro meegekregen en mochten daar een souvenir van halen. In de praktijk kwam het er op neer dat ze alles mochten halen wat ze wilden. Sommige gingen een lekkere snack halen, anderen wat snoep en souvenirs waren ook in trek.

Er stond niets gepland in de avond en er werd besloten om het kamp te eindigen met marshmallows rond het kampvuur en een strandwandeling. Gelukkig liet het weer het toe en was dit mijn tweede super mooie zonsondergang op een waddeneiland. Via het strand liepen we de duinen over en zo via het bosgebied terug naar de camping. Eenmaal over de duin heen viel de temperatuur zeer snel naar een graad of 10, je adem was zichtbaar zelfs. Super bizar. Het was die nacht ook de koudste van het hele kamp.

Woensdag: inpakken en de terugreis

Wat waren de dagen voorbij gevlogen. Tijd om de spullen in te pakken en de tenten op te ruimen en schoon te maken. Volgens mij heeft iedereen een schitterend kamp gehad en was dit een goed afsluiten van groep 8.